سرفروبرده شعرنوزلیخا صبا ماسالی تالش

ای که سررا فروبردی به دیوار سکوت !! به چه می اندیشی در این وادی سرگردانی ها؟ لقمه نانی که به دست تو رسد یانرسد ؟ چهره ات غمگین است که سرت پایین است که نبینند شیار خم رخسار ترا ..چند هزار غم به دستت داری؟ که شمارش به تسبیح اید ؟ پنجه در پنجه خود کردی چرا؟ که سرت پایین است شرم داری ؟ کمرت خم شده از جور زمان تا به تا جور شودیا نشود زندگیت این است که سرت پایین است ودلت غمگین است !!!!!!!!!!!!!!!!!!!