بهارپرندگان زلیخا صبا ماسالی تالش

بهار پرندگان
سبز وزیبا آمد وشد روز نو
گل فشان شد با هزاران آرزو
مرغکان آواز عشق سرمیدهند
هم نوا ی خوش رسد از باغ وکوه
زندگی آغاز شد در سال نو
شادی وسرمستی هست در چشم تو
باز آیند از ره دور ودراز
لانه می سازند به شوق با کاه و مو 
روی شاخسار بلند در کوه ود شت
بلبل از هجران گل کرد گفتگو
یک به یک چهچه زنند در نقطه ای
نغمه ها گویند نشینند روبه رو 
هدهد هم آواز خوش سر می دهد 
یارمن کی آیدو او کو..کو
آن پرنده در قفس با آه گفت 
کی رها گردم زبند با من بگو
تو ی آبگیر قشنگ و مرمری 
با هزاران ناز را ه می رفت قو 
شعر از زلیخا صبا