رسومات در عروسیها زلیخا صبا ماسالی تالش

در عروسیهای قدیم در خانواده های سرزمین تالش همراه بزم و سرور دستان خوانهای محلی هم میخواندندکه وصف حالی بود از حال وهوای خانواده عروس وخود عروس با نوای سوز ناکی حکایت میکر د نمی دانم ریشه از کجا وعلت چه بود ولی همین قدر می دانم شنونده حال عجیبی پیدامیکرد ویکی از این نوا ها که درشب حنا بندان می خواندند .
بِندون بِندونه شنار ..حینا بندونه شنار 
کینه نَنه را مَوایه کیینه مهمونه شنار
ویا یکی از نواهای قشنگی که حکایت از داستان رمانتیکی میکرد که دختر وپسری که باهم هم قسم شده بودند ولی دختر به خواست خانواده با کسی که هم قسم شده بوده ازدواج نکرده وبا یکی دیگر ازدواج کرده که دراین صورت دستان خوان در عروسیها این طور سر میداد.
هیچی موایه کیله خِته2... چِ یاری قسمی اَی گته
کیله لی جانم کیله لی2.... نومر مرجانه کیله لی
کیله دریه بزینه.. نونم هَرده پیازینه
بِرون بَرشیمه وازینه..کیله مِن ژنده دازینه
کیله دریه رمه نه..نونم هرده دلمه نه
بِرون بَرشیمه وهمه نه... کیله مِن ژنده قمه
کیله لی جانم کیله لی2 ..نومر مَرجانه کیله لی
کیله پریه سیا آفتاوه .. بِرون دی یَس منگه تاوه
کیله دیلنی بی تاوه2
متن وگرد اوریزلیخا صبا