تنخایمه زلیخا صبا ماسالی تالش

بی اشتَ تک وتنخایمه شهریکو
بی اشتِ اویه رایمه دلیکو 
اسه تنخا و بی پِشت و پنایمه
سَری پنوهمه چمِ بالی کو
نزنوم کِرا بِکرم درددیلی
غرصه آوستمه چمِ کولی کو
شعر از زلیخا صبا
برگردان بی تو تک وتنهایم در شهر 
بیتو گم کرده راهم در خار وگیاهوعلف
حالا تنها و بی پشت وپناه شدم 
سرم را روی شانه ام گذاشته ام 
نمیدانم برای که درد ودل بکنم 
وغصه را روی کولم بسته ام 
وقتی بودی حتی اگر کنارم نبودی باز دنیایی بود