میشینه تا زلیخا صبا ماسالی تالش

میشن تا
میشین تا بوا تِ کادره آی
باهاری بو اومه تِ ها دِره آی
اِشتِ بو وی تَسه چَمه سِرا کو
باهار نِزیک آبه پیشوا کِرا آی
دارون تی ته کَرده دَشتون اَلاله 
زوموستون کِرا شو آشنا وَری آی
گولون غومچه وَرده سَوزه نی پرمه 
زیزا خَندِخونه تنخا زونوم نای 
اِشتِ رنگ وبونه دیلِن شاد آبون 
شادیه دیل بوبو هَزاره تِ بای 
زو موستون شو باهار چِ دومله کو آ
اِشتِ اومه نه تِ همی کِرا وای 
شعر از زلیخا صبا برگردان 
بنفشه دونه بگو از کجا می ایی؟
بوی بهار میاد از آنجا می ایی؟
بوی تو در حیاطمون پخش شده
بهار نزدیک شده پیش واز می ایی؟
درختها شکوفه کردند دشتها آلاله در امده
زمستان دارد میرود از پیش آشنا میایی؟
گلها غنچه کرده سبزه در آمده 
سینه سرخ میخونه میدانم تنها نمی ایی
بادیدن رنگ وبویت دلها شاد میشود
دلشادی باشد هزاران سال تو بیایی
زمستان میرود بهار دنبالش می آید
با آمدنت همین را داری می گویی