مثل تالشی از زلیخا صبا
باهار کِرا مع را امی کو باهار تر نِبو
روزِش امی کو دراز تر
بها ر از این برایم بهار تر نمی شود
روزش از این برایم دراز تر نمی شود
این مثل کنایه از افرادی داردکه فکر می کنند
دیگر به آخر خط رسیده اند وهمه چیز را برای خود پایان یافته میدانند