دوبیتی شعر تالشی (نِنو کع)
نِبو کع مَرده نَ مَر دِن خِدا یا
نِبو اَی ویری کو بَردِن خِدایا
بی، بی ایزی دِپا سَری بومونی
تا بو بو بی چِه پا مَندِ ن خِدا یا
شعر از زلیخا صبا
برگردان
نمیشود که با مرگ کسی مُردخُدایا
نمیشود که از یاد اورا برد خُدایا
باید بلند شوی وروی دوپا بایستی
تابشود بدون آن روی دوپایت بمانی خُدایا