ان مادرزلیخا صبا ماسال تالش

چه زیبا بود ان مادر
بمانند گلی خوشبو وسیمین بر
که از بوی دل آویزش
که عطر آگین بود سجاده وبستر
دوچشمش بست ان مادر
فروریخت قطره اشکی چون گوهر
وداع گفت با نگاه منتظر بر در
بخود گفت ان دم اخر 
که بیندان عزیزانش روز محشر
دو پلکش روی هم افتاد 
خدای مهربان اورا گرفت در بر
چه حاصل بعد مرگش میزنند برسر 
ویا دست در بغل هستند با چشمانی خیس تر
وگویند وا اسف واحسرتا مادر 
سرقبرش بگویند خداوندت بیامرزد ترا مادر
توای خورشید من ای مهربان مادر
ببخش مارابرای لحظه تنهایی اخر
ومیدانم بهشت درزیر پای توست 
ترا باشد نکو بستر
بخواب مادر بخواب مادر
 از زلیخا صبا