داله داله مزا زلیخا صبا ماسال تالش

داله داله مزا
داله داله مزا.یک نوع بازی وسرگرمی قدیمی در ماسال است..یک تکه چوب نیم سوخته را که در نوکش مقداری آتش هست این ور انور تکان میدهند ومی خوانند داله داله داله امیری ژن کتاله 
باروبنش پریه کرا شو ب گیریه..
گیریه خر دریه ..
خری بر م دار آکوم ..
دار نی لیو آده لیوی برم بزی را
بزنی شت آده ..
شتی برم ملا را 
ملانی قران آده ..
قرانی خونوم خدا را 
خدا امه عمری ده 
چمه دشمنون مرگی ده
زلیخا صبا

ووزه مزا زلیخا صبا ماسال تالش

ووزه مزا .... بازی باگردو 
در زمان دور این موقع از سال که وقت باردهی وچیدن درختان گردو بود فرقی نداشت کسانی که درختان گردو داشتند یانه اکثر بچه ها بخصوص پسر ها صبح زود زیر درختان گردو بودند وگردو جمع می کردند تا با ان ووزه مزا یا باز ی با گردو کنند وگاهی بچه هایی که فرز تربودند تا یک هزار گردو ذر بازی میبردند واین رقم گردو برای مصرف در خانواده بسیار به نفع بود وبازار این بازی بحدی داغ بود که دخترها نیز بازی میکردند
معمولن درختان گردو از نظر شکل گردویی که داشتند اسم های مختلفی داشتند مثل فندقه دار که گردویش کوچک بود ویا شالبوک که گردویش دوطرف نوکدار بود ویا دچوکه دار ویاتیره دار که گردوهای درشت داشت و گردوی ان را برای تیره انتخاب می کردند .. تیره گردوی درشت وبزرگی بود که در ووزه مزا نقش اساسی داشت
در ووزه مزا که چند نفر باهم بازی می کردند معمولن قرار بازی به این صورت بود که باهم دودس تا سه دس بازی میکردند و هرکدام از یارها یک ده تا بیست تاگردو یی را برای بازی می اوردند و یا از هم قرض می گرفتند بعد از برد بهم پس میدادند و گردوها را هرکدام دریک ردیف در زمینی صاف وهموار می چیدند که این کار را (آکارده)می گفتند و بعد با خط ونشان کردن نوبت را تعین می کردند وکسی که زننده اول بود با تیره خود که بزرگ بود و گاهی با زدن یک باره تیره همه گردو آکاری را که تا بیست سانت یا بیشتر از خط آکار گردوها دور میشد برنده برد اول میشد در این بازی نباید تقلب میشد یعنی تیره را دستکاری کرده ویا پوتاله ووز (گردوی پوک) استفاده میشد وگرنه قبول نبود 
با سپاس متن از زلیخا صبا