زعم جدا بود زلیخا صبا ماسال تالش

چه شود خدا روزی که دلم زغم جدا بود
به طرب وشادمانی زته ی دل آشنا بود
زفراق وهجریاران نکشم چنگ به رویم
که نبود اسیر ودربنددل من دمی رها بود
به خیال سفر نمودم که روم به آرزوها
بشکسته بال پروازسفری به نا کجا بود
شعر از زلیخا صبا سفر نا کجا 
عکس از زلیخا

نوازش خدا زلیخا صبا ماسال تالش

خورشید جهانتاب نظر بر سوی ما کن
شور وشعفی شادی بپا در دل ماکن
گرمی نگاهت دهد جان به گلها
یک نیم نگه ی گرم توبر این گُل ما کن 
باران محبت ببار بر سرو رویش
یک شاخه از آن گُل نشان گِل ما کن
از هل هله خیل خرامان که مستند 
سازی بنوازی وشوری توبر هل هل ما کن 
گر منکه صبایم نیم از مهر تو غافل 
لطفی .کرمی. حال بیا شامل ما کن 
سرو ده زلیخا صبا