نانجیب از کثرت اموال کی گردد نجیب
واین یک واقعیت انکار ناپذیر است کسانی هستند که هضم وپذیرش انچه را که مستحقش نیستند ندارند و اگر برحسب روز گار در برهه ای اززمان حالا برحسب تصادف روزگار ویا هردلیلی صاحب عنوان ویا مال ومنالی شوند واین دست اورد به هرطریق انهارا نیکوخصال و بزرگمنش نخواهد کرد واگر مدتی خودرا وظاهر خودرا به زیور فاخر ودل بزرگی اراسته کنند در نهایت به اصل خود باز میگردند و مصداقش ان میشود که از کوزه برون همان طراوت که در اوست و یعنی هرذاتی اخر به اصلش باز میگردد و نانجیب همان نا نجیب است ومن این ضربالمثل را در گروه غیر تالشی دیگر نوشتم وبسیار مورد توجه قرار گرفت وخواستم با شرح و توضیح در گروه بهشت هم بنویسم ودوستان بخوانند
زلیخا صبا