رسومات قدیم..رسومات جدیدزلیخا صباماسال تالش

رسومات قدیم .....رسومات جدید
سرزمین ایران کهنسال سرزمینی است که سابقه تاریخی کهن دارد و با اقوامی گوناگون که زندگیشان دارای فراز ونشیب وافسانه ای بوده ودر طول تاریخ مورد تهاجم حکومتها وقبایل مختلف قرار گرفته وکما کان این هجمه ها نیز در اداب ورسوم مردم ایران دخیل بود وتغیترات اساسی در فرهنگ مردم ایران بوجود امده .
در قدیم اگر هجوم قبایل وحکومتها بر اثر حملات واستیلا ی آنان بر ایران وفرهنگ ره اوردی انان بعد از قرنی خودرا نشان میداد ،امروزه براثر سرعت تبادل اندیشه وزندگی مدرنیته ومهاجرت وتردد افراد کشورها وملل لازم نسیت که نبرد جنگ افزاری صورت بگیرد وکشوری تابع فرهنگ دیگر ملل شود بلکه تهجاجم فرهنگی خیلی سریعتر عمل کرده و نفوذ خود را نشان می دهد واین است که امروزه روز
کمتر مردم یک فرهنگ ایده آل وثابت دارند وهر روز رخنه ای جدید در فرهنک کهن ما بوجود می اید ..
برای ارایه فرهنگ قدیم تالش از کوچا کوچ وعروسی های قدیم ورسومات گذشته و خلاصه یادآوران اداب ورسوم گذشته از جمله این جانب مورد سوأل قرار گرفته ام که چرا من در نوشته ها ومطالبم از فعل گذشته استفاده می کنم .. 
باید عرض کنم امروزه آیا کوچ کردن وتدارک دیدن کوچا کوچ برای اقامت چندما هه مثل گذشته است ؟ورفتن ییلاق وقشلاق مثل سابق است ؟ البته که نیست وتازه جذابیت گذشته را ندارد وفرهنگ کوچا کوچ از بین رفته ویا عروسیهای یک روزه در تالار وباشگاه مثل مراسم برگزاری عروسی های قدیم است؟ تا مختص فرهنگ یک قوم ویا یک منطقه بتوان از جلوه های زیبایش سخن گفت وهزاران رسوم واداب دیگر که نه تنها در یک منطقه بلکه حتا در محله وخانواده ها بسته به سلایق شخصی افراد صورت می پذیرد .
این است که ما برای ارایه فرهنگ گذشته تالش در حد توان وبیان می کوشیم اگر خدا یارمان باشد که به امید خودش 
باسپاس زلیخا صبا

شعرپریسکه انتظار زلیخا صبا ماسال تالش

شعر پریسکه
انتظار 
درخیال نسیمی
زرویای دور
با قلبی پراز امید
نشسته ام به انتظار
شاید رسد بهار 
شعرپریسکه از زلیخا صبا

سراب زلیخا صبا ماسال تالش

سراب اززلیخا صبا
زندگی شادی وعطر نفس است
..گردلت شاد نباشد قفس است.
گر ببندند پر پرواز ترا 
رمز ازادی سراب و هوس است

زندگی را از دریچه زیبایش ببین نگذار غم وغصه ومشکلات این دریچه را ببندد دوست عزیز از حاشیه پردازی وچیز هایی که افکار را منحرف میکنند دوری کن بیا برای ارتقاع سطح فرهنگ ومعرفت وطبیعت وآثار وزیباییهایش جانانه دست بدست هم دهیم
باسپاس زلیخا صبا

ژه کری با گوچین زلیخا صبا ماسال تالش

در گذشته های دور شیر زنان سرزمین تالش که وسعتش از ماسوله تا استاراخان می باشد بعداز برداشت محصولات ازمزرعه برنج و انبار کردن این شلتوک ها در تیلاوار یاتلمباروکوتی که گاهی تا نزدیکهای عیدبه جو تبدیل کردن ان طول می کشید چون کار بسیار دشوار وطاقت فرسایی بود واین کار دشوار توسط زنان غیرتمند تالش که نصف زندگی وتلاش برای معاس روی دوش این زنان بود لذا هرروز یا یک روز در میان در گوشه ای از تیلاوار ویا در زیر یک سقف پره مانند تنهایی یا به کمک یک یاورروزی دوتاونیم کوهه( هرکوهه سی کوتاله وهر کوتاله هفت چنگه وهر چنگه یک مشت شالی بود)با وسیله ای بااسم گوچین که ساخت دست چوتاش یا چوب تراش های محلی بود که هر ساله زمان خرمن کوبی یا ژه کری درمحل می فروختند وبعداز خرید مردان خانواده انرا قالب بندی میکردندتا بصورت انحنا در آید تابرای کوفتن برروی شالیها برای کوبنده راحت باشد .به ژه یا چو تبدیل میکردند واین زنان فداکار ضمن این کار مسئولیت خانه داری وپخت و پز را نیز بر عهده داشتند البته برای ما نسلی که بعد از انها بودیم رنج این همه تلاش در جامعه طبقاتی ان زمان قابل قبول نبود ونیست و حق هم نبود در جامعه ای که مردم از نظر دانش سواد در یک سطح بودند ولی از نظر رفا ه در فاصله طبقاتی تا این حد از هم دور باشند در حالیکه معتقد به برابری بودیم وهستیم واین زمان زندگی وتلاش ان زمان جزءفرهنگ گذشته ماشده وبا افتخار از شیر زنان ان زمان یاد می کنیم وخرمن کوفتن نمادین انهارا به نمایش میگذاریم درود بر روانشان باسپاس 
متن زلیخا صبا

ضرب المثل تالشی زلیخا صبا ماسالی تالش

مثل تالشی از زلیخا صبا
خِدا سورمه برده باکله چمی آسوهه
خدا سرمه را برده به چشم باقلی زده 
این مثل ومصداق زمانی گفته میشود که واقعا بعضی استحقاق بعضی نعمتهارا ندارند ولی ان نعمت وخوشبختی را به ناحق دارا هستند 
باسپاس زلیخا صبا