ضرب المثل تالشی زلیخا صبا ماسالی تالش

مثل تالشی 
انگور نِبه مَویز آبه 
انگورنشده مَویز شده 
این مثل را برای کساننی می آورند که هنوز در کاری خبره نشده جا می زنند واز هدفی که دارند خسته میشوند در نتیجه ..نتیجه ای نمی گیرند 
زلیخا صبا

حکایت نکبت زلیخا صبا ماسال تالش

داستانی که شنیده ام 
یکی بود هزاران نبود 
در روزگاران قدیم مردی بود بسیار مال ومنال دار وصاحب چند پسر که هریک از پسرانش سرپرستی قسمت از اموال پدر را مدیریت کرده وعهده دار بودند یکی عهده دار حشم و رمه وگله بود یکی سرپرست وتجارت و امورات بازاز را عهدار بود یکی مسئول مزارع وزراعت بود خلا صه روزگار بر وفق مراد بود کار وبار رونق داشت ویک روز مرد در راهی میرفت که یک مرتبه مردی در روبرویش ظاهر شد 
مرد به مرد ثروت مند گفت من نکبتم وطالب مال وثروت توشدم باید یک قسمت از مالت را بمن بدهی تا دست از سرت بردارم . .مرد مالدار دست پاچه شد وگفت به من وقت بده تا بروم با فرزندان مشورت کنم ببینم کدام قسمت از مال را باید ازش بگذریم مرد نکبت گفت مسئله ای نیست برو فردا همیجا منتظرت هستم 

مرد سراسیمه به خانه رفت وفرزندان خودرا یکی یکی به خلوت خواند وبا انها به شور نشست هر کدام به پدر گفتند که مالی را عهدار هستند به نکبت ندهند بلکه مال دیگری را بده وهمینطور نوبت به عروس ها رسید انها هم گفته های شوهرانشان را تکرار کردند . تا نوبت به عروس وزن پسر کوچکتر رسید .
عروس کوچکتر به مرد وپدر شوهر گفت برو به مرد نکبت بگو تمام ثروتم مال تو وفقط اهلیت مارا نبر واین اهلیت مال ما مرد مالدار حیران و وامانده فردایی در وعده گاه حاضر شد .
مرد نکبت گفت چه شد بالاخره تصمیم گرفتی کدام قسمت از مالت را به من بدهی تا دست از سرت بردارم ؟ مرد غنی با دودلی گفت همه مال من مال تو من نمیدانم از کدام یکی باید بگذرم وفقط اهلیت مارا نگیر وان مال ما 
مردنکبت بر اشفت وگفت من مال واموال را می خواهم چکار کنم من می خواستم اهلیت شمارا از بین ببرم که در ان صورت تمام هستی تو خود بخود نابود می شد وبه فنا می رفت واین خواست من بود 
پس باید بدانیم که اتحاد در خانواده واجتماع رمز خوشبختی و پیروزی است 
سپاس زلیخا صبا

بیره زلیخا صبا ماسال تالش

بیره
امی ای ناری گته بلا بیره
اوون را برزی اویشته دَکرده پِلا بیره
اشتنی دَس اشتع پاکو نِرسه 
جیریکو مندینه تع کفا بیره
بیگونه نه نشتیره اشتنی سَسِر نِمَسه 
بیگونه جانی شیی خَلا بیره
هَده چاه اشتع را ه سر نویندره
بیگونه بری دَورده راه بیره 
شعرو عکس از زلیخا صبا
برگردان
برای این وآن جلودار بلا شدی 
برای آنها مثل برنج پاک شده وپلوی اماده شدی 
دست خویش وآشنا به تو نرسید 
انها پایین و تودر بالا بودی

 
با بیگانه نشستی صدای آشنا را نشنیدی 

مثل پیراهن تن ولباس بیگانه شدی 
انهمه چاه که در سر راهت بود ندیدی 
خار راه بیگانه را بریدی وبرایش را ه صاف کن شدی

تالشیم زلیخا صبا ماسال تالش

ای سر افرازان ایران تالشیم
گهریم چون اختریم در تابشیم 
از بدیها میگریزیم دوستی ایین ماست 
عادلیم و با مساوات به حق در تابشیم 

زلیخا صبا 

اگر کم بود زلیخا صبا ماسال تالش

اگر شاه و گدا کم بود 
چه خوب دنیا گلستان بود
سر اها دور زماتم بود

که دلها خالی از غم بود

زلیخا صبا