تکیه کردَمه خِدا سایه کو
گول کارَمه اشتِ راه و ریه کو
هَده شَوون نشتیمه تا روز ابو
خونیم تا بِخسیر بَله لایه کو
شعر از زلیخا صبا
بی بَفایی چه روسومه نزونی؟
دیلی چاکنده آسونه نزونی؟
مَدی یَس راه و روخونی شو و روز
اَوی آبه ! پَریشونه نزونی؟
زلیخا صبا
تالشه ژن .چم ِعمری سَریکو عمری رَ تِ.
.تِ چمِ صِب شَویکو سوری رَتِ
بی اِشتِ دیل کو غَم خومه گِرِ.
. اِشتِ دوری چمِ جانی ویگِرِ
برگردان
زن تالش تو طول عمر من هستی.
. توصبح من و شام من هستی
بی تو غم توی دلم لانه میسازه .
. ودوری توجانم را میگیرد
شعر از زلیخا صبا
یکه دنیا ارزی تالشه کینه
دیلر لرزع وینی تالشه کینه
تالشه کینه سختی کو نترسع
سقی سوعه مونو تالشه کینه
شعر از زلیخا صبا
برگردان
به دنیای بزرگ می ارزد دختر تالش
دلت می لرزد وقتی دختر تالش را می بینی
دختر تالش از سختی نمی ترسد
مثل مغز درخت آزاد است دختر تالش
گوله تا شاخه کو چع وشگلیسته
بلبل چع دوریکو خیلی نالیسته
بلبلی خونده و دیلم گریسته
اسرکم چمی کو خون ویواریسته
شعرو عکس از زلیخا صبا
برگردان
گلی(یکدونه گل) که روی شاخه شکفته شده
بلبل ازدوریش خیلی نالان شده
بلبل خواندو دلم گرفت
بجای اشگ از چشمم خون جاری شد
عکس زلیخا صبا وشعر