کوکوتی تی

فرهنگ وادب تالش

کوکوتی تی

فرهنگ وادب تالش

تبکه تونی حلوای تالشی زلیخا صبا ماسالی تالش

تبکه تونی

تبکه تونی

تبکه تونی همان طوریکه از اسمش پیداست .یک حلوای خانگی است که در ماسال ودر منطقه تالش بانوان تالشی به عنوان شیرینی دم دستی درست میکردند واین حلوا را در گذشته برای اینکه مراجعین دم در برای شاد باش گفتن در محل زیاد بودند توسط خانمها درست وبه شاد باش گویان میدادند وبسیار خوشمزه است.

طرز درست کردن حلوای تبکه تونی(تَبَک یک سینی بزرگ چوبی)

ابتدا آرد برنج را تفت داده وبعد با شکر آب شده یا دوشاب وروغن ویا کره آب شده وبا افزودن دارچین وزیره در یک قابلمه به صورت خمیر در آورده وخوب ورز میدادند

وبعد در سینی یا تبک سینی چوبی پهن کرده ورویش مغز گردو سابیده شده می ریختند وبا یک کف بشقاب یا وردنه ان را صاف می کردند وبا چاقو بصورت لوزی یا مربع در می آوردندودر قابلمه می چیدند وبرای شیرین کام شدن به باز دیدکننده ها می دادند
زلیخا صبا

باقلی خورش زلیخا صبا ماسالی تالش

باقلی خورش
مواد لازم 
باقلی خشک کشاورزی یا پاچه باکله100 تا 100 گرم
سیر 1بوته
تخم مرغ دوعدد
شوید خشک 3قاشق غذاخوری
نمک وزردجوبه به اندازه
طرز تهیه
ابتدا باقلی را در ظرفی ریخته ویک لیوان اب رویش میریزیم وروی شعله اجاق می گذاریم تا یک جوش بزندتا پوستش براحتی وبعداز سرد شدن گرفته شود یا اینکه یک شب انرا در اب می خیسانیم وپوستش را می گیریم وبعد یک بوته سیر را وباز بستگی به ذایقه دارد من گاهی دوبوته سیر میریزم را نیز پوست گرفته وباقلی وسیررا می شوییم و با روغن تفت میدهیم و بعد زردجوبه را اضافه کرده وشوید را نیز تفت میدهیم ونمک ریخته وبه اندازه دولیوان یا دولیوان نصف اب می ریزیم ومیگذاریم بپزد وقتی که خوب پخته شد در اخر تخم مرغ ها را شکسته یکی را با قاشق تکه تکه در داخل خورش می ریزیم ویکی را هم برای زیبایی درسته می ریزیم وبعداز یک یا دوجوش زدن خورش ما به همین راحتی آماده میشود وخیلی هم خوشمزه است وهمرا ه یک تکه ماهی شور ویا دودی وبه همراه زیتون پرورده ویا سیر داغ نوش جان می کنید 
زلیخا صبا

کره روئن زلیخاصبا ماسالی تالش

کره روئن

کره روئن::کره محلی
برای بدست آوردن کره محلی بعد از جمع آوری ماست حالا هر چند قابلمه که اندازه یک نره یا نرخه شد در ان ریخته با مقداری اب سرد مخلو ط میکنند ودهانه نره (کوزه بزرگسفالی)را با یک پوست فراوری شده محکم میبندند ودر کنار این دهانه نره که ماست را در ان میریزند یعنی در کنار گردن نره باز یک سوراخ به اندازه دهانه بطری هست که با چوب پنبه یا یک تکه پارچه لوله شده میگیرندواین سوراخ برای این است که هرچند دقیقه به چند دقیقه با یک چوب ترکه مانند داخل نره را بر رسی کرده تا ببینند که ماست به کره تبدیل شده یا نه وهم اینکه گرمای داخل نره با اضافه کردن یک لیوان اب خارج شود در ابتدا نره ی ماست را روی یک دسته کلش که رویش یک تشکچه میگذارند وبه این زیر گذار نره وَزَن می گویندونره را به صورت الاکلنگ در رویش بالا وپایین می برند واگر هوا سرد نباشد تا یک ساعت واگر سرد باشد بیشتر از یک ساعت طول می کشد تا کره از ماست جدا شده وروی دوغ خوشمزه قرار گیردودراین موقع دهانه نره را باز کرده ومحتویات داخلش را در قابلمه بزرگ که به ان قَزون می گویند خالی می کنند وگوله های کره را با دست جمع کرده ودر کاسه می ریزند وباز با دست در کاسه فشار داده تا خوب ابش گرفته شود و اما بعداز چند بار استفاده از نره باید داخلش رابا اب گرم و خَج که به آن کول می گویند واز خانواد ه گیاه شمشاد است ولی خَج خاردار است که شمشاد خار ندارد وشمشماد می شورند تا بو نگیرد وتمیز شود
با سپاس زلیخا صبا

لور اشپزی زلیخا صبا ماسالی تالش

لور

لور لور یکی از فراورده های بسیار خوشمزه  لبنی است که توسط رمه داران ودر حقیقت از شیر گوسفند درست می شود وطمع ومزه ای همانند سر شیر را دارا ست که در موقع مصرف در رویش شکر ویا مخلوط عسل ولور برای صبحانهاستفاده می کنند 
برای درست کردن لور بعداز اینکه در شیر زیاد نجوشیده مایه پنیر زد ند وپنیر درست شد از آب باقیمانده یعنی آب پنیر شیر اضافه کرده ومی جوشانن تا لور به دست آید 
متن از زلیخا صبا

خاکه جیکره نون نان زیر خاکستر زلیخا صبا ماسالی تالش

خاکه جیکره نون

خاکه جیکَره نون :نان زیر خاکستر
این نان سنتی بسیار خوشمزه را ییلاقی های قدیم برای عصرانه درست میکردند شاید در نظر بخاطر نامش جالب نیاید ولی این نان خاصیت درمانی داشت بخصوص برای بچه ها چون از دل درد ومسمومیت های کوچک غذایی بخاطر پختن این نان در زیر خاکستر جلوگیری میکرد..
طرز تهیه وپخت این نان
آرد گندم را به اندازه ای که دوتا عدد نان بزرگ ازش در بیاد با اب و نصف قاشق نمک بصورت خمیر در می آوردندوگوله کرده و در سینی خمیر را پهن کرده وصاف میکردند البته نان های ییلاقی هیچ کدام به اندازه نان های تنوری نازک وخمیرش را شل نمی گرفتند . دراین موقع که آتش دان یا (کیله کا چاله را که در آن اتش فراوان درست کرده بودند ودارای خاکستر داغ بود ه اتش را کناری زده وخمیر درست کرده بصورت نان را در زیر خاکستر گذاشته ورویش را خاکستر داغ میریختندوبعداز چند لحظه نان را از زیر خاکستر در اورده روبروی آتش به انبرک تکیه می دادند تا بیشتر مغز پخت شده ورویش برشته تر گرددوبعد با عسل وکره ویا روی کره شکر میریختند وعصرانه لذیذ را نوش جان می کردند
نگارنده زلیخا صبا